W Art. 13 Kodeksu Pracy, możemy znaleźć między innymi takie informacje jak „Pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę. Warunki realizacji tego prawa określają przepisy prawa pracy oraz polityka państwa w dziedzinie płac, w szczególności poprzez ustalanie minimalnego wynagrodzenia za pracę”. Jednak jak to wygląda naprawdę? Czy pracodawca ma jakieś obowiązki względem podwyżki i czy pracownik, któremu wydaje się, że zarabia zbyt mało, posiada jakieś prawo do roszczenia o podwyżkę i większe wynagrodzenie?

Teoria wygląda bardzo sensownie dla pracowników, którzy według prawa mogą ubiegać się o godziwe wynagrodzenie za swoją pracę, jednak rzeczywistość w dalszym ciągu weryfikuję jak szybko możemy się pomylić. Sąd Najwyższy wydał w roku 2006 orzeczenie, które mówi o tym, że ze względu na niesprecyzowany zapis w kodeksie pracy, godziwym wynagrodzeniem dla pracownika, który posiada umowę o pracę, jest ustalone minimalne wynagrodzenie krajowe. Jest ono co roku ustalane przez Państwo i ogłaszane przez radę ministrów.

Więc jak wygląda praktyka?

Jeśli pracownik posiada zatrudnienie w oparciu o umowę o pracę, jego wynagrodzenie nie może być niższe niż ustalona minimalna stawka przez państwo. Jeśli za wykonywanie swojej pracy, otrzymuje większą ilość wynagrodzenia, jest to jedynie dobra wola pracodawcy, który nie ma obowiązku zaoferowania podwyżki, pracownikowi ubiegającemu się o to po wieloletniej współpracy, lub po podniesieniu kompetencji wraz z wymaganiami. Pracodawcy niestety często wykorzystują tą możliwość i błędnie opisane przepisy prawa pracy.